Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Φλασάκι

Μελαγχόλησες...
Νιώθεις πεταμένος, μες την πόλη σου σα ξένος,
βρε παιδί μου αμάν
στην καρδιά βάλε πατίνια και δύο ρουλεμάν

Φύλλο και φτερό
στο μυαλό σου χιόνι, που τη σκέψη σου παγώνει
βρε παιδί μου αμάν
στην καρδιά βάλε πατίνια και δύο ρουλεμάν


Προσπαθώντας να κρατήσουμε δόσεις αισιοδοξίας...
Απαραίτητες για τις μελαγχολικές στιγμές που έρχονται...

(Φλάσακι-Μαχαιρίτσας,Μπουλάς)

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

τηλεόραση??χαχα...

Σκεφτόμουν πόσος κόσμος παρακολουθεί τηλεόραση στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων βλέπουν καθημερινά πάνω από 2 ώρες τηλεόραση. Και αυτά όχι από κάποια έρευνα, αλλά από προσωπική μου εμπειρία και συζητήσεις. Το περίεργο είναι ότι πολλά άτομα παρακολουθούν τηλεοπτικά προγράμματα που δεν είναι άξια αναφοράς καν, γνωρίζοντας το.
Εγώ πάλι δεν είμαι άτομο που έχω την υπομονή να κάτσω μπροστά στην τηλεόραση και να δω ό,τι μου προσφέρει. Ακόμα και το ενημερωτικό κομμάτι έχει μετατραπεί σε reality show. Οι ώρες μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος, που κάλλιστα σπαταλιέται σε κάτι πιο δημιουργικό.
Και αυτά τα έλεγα,και ίσως να συνεχίσω να τα λέω, για την τηλεόραση της Ελλάδας.
Αλλά στο κακό, υπάρχει πάντα το χειρότερο.
Που να δείτε και τα τηλεοπτικά προγράμματα της Αγγλίας. Χειρότερα δεν γίνεται. Αφού εγώ, που δεν βλέπω τηλεόραση, αναπολώ την ελληνική!!! Η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο. Πραγματικά δεν αντέχεται. Η μία γελοιότητα μετά την άλλη. Από εκπομπές μέχρι σειρές και διαφημίσεις. Και πάει λέγοντας...
Και συνεχίζω να αναρωτιέμαι.Τελικά προσφέρει κάτι μία τηλεόραση ??

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

reality is back...

One minute I held the key
Next the walls were closed on me
And I discovered that my castles stand
Upon pillars of salt, and pillars of sand

Όταν ζεις μέσα σε μία ουτοπία, και ξαφνικά συνειδητοποιείς την πραγματικότητα...
Προτιμώ τους ρεαλιστές ονειροπόλους...

(Vida la vida-Coldplay)

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

big bang

Παρακουλουθώντας λίγο την επικαιρότητα, είδα και αυτό το πείραμα που πραγματοποιείται στο CERN. Δεν συμφωνώ με τις υστερικές φωνές, του τύπου θα μας καταπιουν οι μαύρες τρύπες και τέτοια.... Αλλά αν έχει προχωρήσει τόσο η τεχνολογία....αν έχουμε φτάσει τόσο κοντά στο θεό...τι άλλο μένει να γίνει? Ένα νέο bing bang και μία δημιουργία ενός νέου κόσμου φτιαγμένου από επιστήμονες?....? Ανατριχιαστικο μόνο που το σκέφτομαι....

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Πληθυντικός αριθμός

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένος ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

...............................................

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Απόσπασμα και πάλι από ποίημα της Κικής Δημουλά
(Το λίγο του κόσμου, 1971)

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Μοναξιά μου!

Έχουμε παρέες, έχουμε φίλους, έχουμε συγγενείς, έχουμε οικογένεια...αλλά μήπως τελικά είμαστε μόνοι? Σίγουρα έχουμε κάποια στηρίγματα στη ζωή αλλά μπροστά στις μεγάλες αποφάσεις? Κάποιοι έχουν επιλέξει να ζούνε μόνοι. Αυτοί οι τύποι περιθωριοποιούνται κιόλας. Τους κοιτάνε παράξενα. Η μοναξιά τους είναι η παρέα τους.
Οι υπόλοιποι εμείς. Με την κρυμμένη μοναξιά. Εμείς που φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι και να αντικρίσουμε τον εαυτό μας.
Μοναξιά μου όλα ή μοναξιά μου τίποτα?