Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008
Σχέσεις (part IΙ)
Εχετε σκεφτεί ποτέ πως υπάρχουν άτομα που νιώθουν τρομερή καταπίεση μέσα στη σχέση τους, έστω και υποσυνείδητα? Πώς ξεχνούν τον εαυτό τους σε μία προσπάθεια να φανούν πιο αρεστοί στο σύντροφό τους? Η βάση μίας ουσιαστικής σχέσης είναι να είσαι έτοιμος να δεχτείς τον άλλο με όλα τα χαρακτηριστικά του και τις ιδιοτροπίες του. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να ανακαλύψεις έναν άλλο κόσμο που έχει συναντηθεί με το δικό σου. Οι εγωισμοί δεν χωράνε. Απλά δεν πρέπει πότε να φτάνουμε στα άκρα. Δεν πρέπει να παραιτούμαστε από τη δική μας ζωή, τα δικά μας ενδιαφέροντα, τη δική μας άποψη, απλά για να αγαπηθούμε από ενα άτομο που ίσως να μη μας ταιριάζει τελικά. Η καταπίεση που θα επέλθει είναι αναμενόμενη, όπως και η διάλυση της σχέσης. Ο πραγματικός μας εαυτός δεν πρέπει να κρύβεται. Η ειλικρίνεια, αν και δύσκολη να επιτευχθεί, είναι η καλύτερη λύση..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Συμφωνώ Μαιρούλι μου αλλά μερικά λάθη δεν μπορείς να τα αποφύγεις δυστυχώς.Απλά μαθαίνεις από αυτά και προσπαθείς να μην κάνεις ξανά τα ίδια!!
Η ειλικρίνεια όμως έχει να αντιπαλέψει συχνά σκληρές δόσεις εγωισμού και από τη μεριά μας και από του άλλου.
Γι'αυτό πρέπει να μπαίνεις όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένος προσωπικά σε μία σχέση.
Και να γνωρίζεις ότι η επιτυχία μίας σχέσης βρίσκεται στο πόσο αντέχει το κάθε μέρος να θυσιάσει την ελευθερία του για την ελευθερία του άλλου.
neni μου,
Φυσικα και γίνονται λάθη, τα οποία καλό είναι να μην επαναλαμβάνονται. Απλά κάποια είναι επώδυνα, εξαιτίας αυτής της καταπίεσης και οδηγούν σε άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις.
internaut,
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Τα όρια της ελευθερίας μας καθορίζονται από την εκάστοτε σχέση μας. Όμως είναι το ίδιο ξεκάθαρα και για τις δύο πλευρές? Το πρόβλημα δημιουργείται όταν ο ένας από τους δύο δεν είναι έτοιμος να δώσει κάτι από τον εαυτό του, να χαρίσει ένα κομμάτι της δικής του προσωπικής ελευθερίας. Δυσνόητο πολλές φορές...
Συμφωνω απολυτα μαζι σου ομως μη ξεχνας οτι υπαρχουν ζευγαρια που ζουν ετσι σ ολο το εγγαμο βιο τους.
Και συμφωνω επισης εκ ολοκληρου με τον/την ιnternaut σ αυτα που λεει.
καλο σου μηνα
Για πόσο καιρό μπορεί κάποιος να κρύψει τον πραγματικό του εαυτό; Όχι για πολύ! Πάντα η αλήθεια είναι αυτή που μας βοηθά να επιτύχουμε και να κατακτήσουμε άλλες αλήθειες. Η αγάπη του άλλου είναι η δική του αλήθεια και δεν μπορούμε ποτέ να την κατακτήσουμε με ψέμματα και με προσποιητούς εαυτούς.
Καλημέρα Μαιρούλη μου και καλό μήνα!
Ούτως ή άλλως είμαστε τρεις σε μια σχέση: εγώ ,αυτός και η σχέση...
καταλαβαίνεις τι γίνεται όταν δεν υπάρχει κάτι από τα παραπάνω...ωραία ανάρτηση..
faraona,
Η ιδέα της καταπίεσης για ένα μεγάλο χρονικό διαστημα της ζωής-εν προκειμένω κατα τη διάρκεια του έγγαμου βίου- με τρομάζει...Χάνεις το είναι σου, παγιδεύεσαι σε αβάσιμες σκέψεις. Πραγματικά είναι κάτι πολύ δύσκολο και δεν ξέρω αν ένας καθυστερημένος χωρισμός μπορεί να διορθώσει ό,τι έχει απομείνει.
eirini,
Το κρυφτό δεν βοηθάει κανέναν. Και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να στηρίξει μία σχέση. Το θέμα είναι να αναγνωρίζουμε τις διαφορές όσο νωρίτερα γίνεται.
ελευθερία αραβανή,
Είμαστε τρεις σε μία σχέση? Ενδιαφέρουσα άποψη...
Εκτός από το ζευγάρι, γιατί να υιοθετούμε και τη 'σχέση' σαν βασικό συστατικό της?
Καλώς μας βρήκες!
Για να πω την αλήθεια, ένα δίκιο το' χεις! Ορισμένες φορές αφήνουμε τον εαυτό μας χωρίς να σκεφτούμε ότι αυτό μπορεί να μας κάνει στο μέλλον να τα χαλάσουμε όλα. Και μετά να κλαιγόμαστε που όλα χαλάνε. Αφού μόνοι μας τα προκαλούμε...
Ελπίζω να δεχτείς το ταπεινό σχόλιό μου. Καλή σου μέρα!
γεια!καλη μέρα!λοιπόν, αφού εγώ και αυτός φτιάχνουμε κάτι, την σχέση, δεν είμαστε τρεις? είναι αυτό που λέει κι ο Μηλιώκας στο ''ροζ'', ''τα όνειρά μου κόκκινα τα όνειρά σου άσπρα, ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ''. άρα όταν παραμεληθεί κάτι από τα τρια τότε έρχονται τα προβλήματα..
Χριστίνα,
Όταν ξεκινάμε μία σχέση πρέπει να δίνουμε και στον εαυτό μας λίγο χώρο για να εκφραστεί... Αλλιώς τα πράγματα παίρνουν διαφοερική άσχημη πορεία...
Καλώς ήρθες στην παρέα μας!
Ελευθερία,
πρέπει λοιπόν να φροντίσουμε και να αναπτύξουμε και τη σχέση ώστε όλα να πάνε καλά...θα συμφωνήσω μαζί σου...
εγωισμός και ειλικρίνεια.Σ'αυτές τις 2 λέξεις θα σταθώ εγώ.Τις θεωρώ αρκετά σημαντικές για να δημιουργηθεί μια αληθινή σχέση
Συμβαίνει συχνά να προσποιούμαστε κάτι άλλο απ'αυτό που είμαστε από φόβο μην δεν αρέσουμε στο σύντροφό μας αλλιώς, να απαρνούμαστε κάτι που πιστεύουμε, να λέμε ψέματα. Αυτό όμως μας κάνει δυστυχισμένους γιατί συνεχώς πρέπει να υποστηρίζουμε αυτό το ψέμα και χάνουμε τον πραγματικό εαυτό μας. Και μας κάνει το ίδιο δυστυχισμένους, όσο θα ήμασταν αν μας καταπίεζε το άλλο άτομο στη σχέση. Όταν μπαίνουμε σε μια σχέση αληθινή και ουσιαστική, ή μάλλον για να γίνει αληθινή και ουσιαστική, πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας και να μας αγαπήσει γι'αυτό που είμαστε ο άλλος, όπως κι εμείς αυτόν. Βέβαια αλλαγές στο χαρακτήρα και των δύο θα υπάρξουν αναπόφευκτα αφού ανάλογα με τις εμπειρίες μας ωριμάζουμε, αλλά θα πρέπει να είναι για καλό και για διόρθωση των λαθών μας..
Πράγματι,υποκρισία υπάρχει και σε αυτή την περίπτωση.Αλλά όπως λες και εσύ θα πρέπει να βάζεις πρώτα το "εμείς" και μετά το "εγώ"σε μία σχέση.Είναι λοιπόν πολύ σωστό αυτό που λέγεται ότι:οι σχέσεις θέλουν παραχωρήσεις.
Δεν είναι ανάγκη να τα παίρνεις και τόσο σοβαρά.Η ζωή πλέγμα είναι αστοχιών και επιτυχιών.Εξάλλου μετά δύο ή τρία χρόνια σχέση πας αλλού η αν συνηθίσεις μένεις. Τελειότητα δεν...Η γυναίκα από τον τρόπο που μεγαλώνει είναι λογικοσυναισθηματική ο άνδρας είναι λογικός ή συναισθηματικός μέσα στις καταστάσεις και μερικές φορές κολλάει.Αν σε ενδιαφέρει ξεκόλλα τον αν όχι τί να γίνει. Εξάλλου μια μαμά επί της ουσίας ψάχνει, όπως και η γυναίκα μόνο που ο άνδρας μπερδεύει τους ρόλους.
Το θέμα είναι να μπορείς να προσδιορίσεις το ελάχιστο. ΄Οσο για τον εγωϊσμό περισσότερο είναι αμυντικές τακτικές φόβου και όχι καθαυτό εγωισμός.Αν είναι να λυθεί θα λυθεί με πρόσθετη προσπάθεια κατανόησης και ειλικρίνειας στην κουβέντα αλλιώς τα όρια πάντα θα μπερδεύονται. Αυτό δεν αλλάζει. Για την ελευθερία μια ψευδαίσθηση είναι. Ελευθερία στη σχέση είναι εάν μπορείς να νοιώσεις τον άλλον σαν επέκταση του εαυτού σου. Να αισθάνεσαι ότι ο εαυτός σου επεκτείνεται στον άλλον/αλλην. Αν αισθάνεσαι ως ατομικότητα ξεχωριστή πάντα ο άλλος θα σε περιορίζει και θα γίνεται η κόλασή σου που έλεγε και ο Σαρτρ. Γιατί τί ελευθερία θα αισθανθείς όταν ο άλλος είναι άρρωστος που θα αρρωστήει οπωσδήποτε. Τον /την εγκαταλείπεις και πας για μια βόλτα (ελεύθερος) ή μένεις. Εκεί αρχίζει η θυσία που δεν μπορεί νάναι από το ένα μέρος μόνο.Μια ατέλειωτη και συνεχής προσπάθεια ισορροπίας είναι η σχέση.Αρκεί να αξίζει να το κάνεις. Γιατί είναι και η δουλειά και η διαφορετική ικανότητα και η αξία και οι δυνατότητες. Αλλιώς και οι δυό τραβιούνται προς τα κάτω ή το διαλύουν.
νίκο,
Ο συνδυασμός των λέξεων αποτελεί βάση μίας σχέσης. Η ειλικρίνεια συμπληρώνει τον εγωισμό και ανάποδα...Η κάθε μία λέξη από μόνη της δεν μπορεί να στηρίξει σχέση...
δάκρυ μου,
Το πιο σημαντικό είναι να παραμείνεις ο εαυτός σου. Ακόμα και αν θες να αλλάξεις, να το κάνεις για σένα. Μετά το χωρισμό, πολλοί είναι αυτοί που αρχίζουν να αντιδρούν υπερβολικά σε απλά πράγματα. Αυτό δηλώνει μία καταπίεση, η οποία θα μπορούσε να μην επέλθει αν ήμασταν ξεκάθαροι από την αρχή.
Κυκλάκι,
Οι σχέσεις θέλουν παραχωρήσεις και υποχωρήσεις. Ο καθένας πρέπει να συνεχίζεται να εκφράζεται με το δικό του μοναδικό τρόπο αλλά μέσα σε κάποια όρια και φυσιολογικά πλαίσια αποδεκτά από το σύντροφό του.
albus,
Στη ζωή πρέπει να μαθαίνουμε και από τα λάθη μας. Το θεωρώ πολύ ανέντιμο να μένεις σε μία σχέση επειδή απλά συνήθισες. Γιατί και η καταπίεση συνηθίζεται σιγά σιγά. Και μετά βλέπεις ανθρώπους παντρεμένους 20 χρόνια και, να μην έχουν καταλάβει ακόμα ο ένας τον άλλο, να μη ξέρουν γιατί έμειναν μαζί.Η τέλεια αγάπη δεν είναι εφικτή. Η σχέση εξαρχής δηλώνει κάποιους περιορισμούς. Το θέμα είναι να το χεις καταλάβει. Να είσαι έτοιμος να πας ένα βήμα πίσω ή ένα βήμα μπροστά.
Που χάθηκες εσύ;;
Δεν πιστεύω να μας ξέχασες?
όχι φυσικά neni μου!
Είναι δυνατόν να σας ξεχάσω??
Απλά τελευταία ο χρόνος μου είναι περιορισμένος...Ελπίζω σύντομα να επανορθώσω!
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου