Σάββατο 4 Απριλίου 2009

facebook

Αυτό το facebook....Κάθε στιγμή της ζωής εκεί μέσα. Γιατί? Γιατί να θέλεις τόσο πολύ να κοινοποιήσεις τα συναισθηματά σου, τη ζωή σου, την καθημερινότητα σου, τις προτιμήσεις σου σε ένα κάρο γνωστούς και αγνώστους...Ποιο το νόημα? Γιατί να θέλουμε να ενισχύσουμε το εγώ μας και την αυτοπεποίθηση μας με μία καλοτραβηγμένη φωτογραφία που την ανεβάζουμε μετά μανίας λίγες ώρες μετά...?
Δεν με νοιάζει πραγματικά αν μόλις τα έφτιαξες με κάποια/κάποιον, αν χώρισες πριν 1 λεπτό, αν παντρεύεσαι, αν πεινάς, αν κλαις,αν βγήκες χτες το βράδυ, πού θα πας σήμερα το βράδυ, αν είσαι μόνος σπίτι... Δηλαδή γιατί και σε ποιον πρέπει να δίνεις αναφορά για την προσωπική σου ζωή?
Χρησιμοποιώ το facebook. Έπεσα σε παγίδες, έπαιξα και εγώ. Απλά βαρέθηκα να κοιτώ από την κλειδαρότρυπα.
Άμα έχεις κάτι να μου πεις και είσαι φίλος, θα έρθεις από κοντά. Δεν θα το μάθω από εκεί, δεν θα βάλεις μία φωτογραφία, δεν θα αλλάξεις ένα status για να μου πεις ότι κάτι άλλαξε. Μπορεί να γίνει το εξής απλό: να σηκώσεις το τηλεφωνο, να με ακούσεις στην άλλη άκρη της γραμμής και να τα πούμε, με ή χωρίς καφέ....