Σταδιοδρομία

Και για σοβαρευτούμε λίγο...
Κάποιες γραμμές από τους υπέροχο ποίημα 'Σταδιοδρομία' της Κικής Δημουλά:

Κι έγινε η μορφή σου
της νύχτας μου προσκέφαλο.
Κι η μέρα μου ανάβλεψε
στη συμπαιγνία των ματιών σου.
Πικρές διαστάσεις δευτερολέπτου
πήρες. Και πέρασες- έρμαιο
του αβέβαιου-με βέβαιους δρασκελισμούς
προς το ανεπίστρεπτο.

Τώρα από τα πέρατα μιας νοσταλγίας
παίρνω ειδήσεις σου:
κατάντησες θαμών
κάποιας παλιάς φωτογραφίας σου
διαπρέποντας στη χάρτινη ένταση της.

Αφιερωμένο σε μία φίλη...λόγια που μπορεί να έχει ανάγκη τώρα....

ουφ!Έσκασα!

Ζέστη ζέστη....Τι καύσωνας είναι αυτός??? Μέχρι το περίπτερο να πάω, γίνομαι μούσκεμα....
Λίγο αέρα ρε παιδιά!!!Ένα δροσερό αεράκι!!!! Δεν αντέχεται άλλο! Πιο μετά τι θα κάνουμε δηλαδή???